Maquiavelo, EL PRÍNCIPE


Datorren larunbatean, otsailaren 3an Victoria Eugenia antzokian arratsaldeko zortziretan, eszenatoki gainean Fernando Cayo.

Apunte hau gazteleraz jarraitzen du

Spanish actor Fernando Cayo performs “El Principe”

Maquiavelo escribió El príncipe en 1513. Cinco siglos después, sus palabras siguen absolutamente vigentes. ¿Es un manual escrito para que los gobernantes sepan cómo manejar al pueblo o es un aviso al pueblo acerca de cómo somos manejados por los gobernantes? La ambigüedad es una constante en la obra y en la vida de Niccoló di Bernardo dei Machiavelli. De hecho, no creo que debamos diferenciar la una de la otra. La complejidad de su descarnado análisis político toma mayor altura cuando uno conoce su angustioso periplo vital. Este ha sido el objetivo al construir El príncipe de Maquiavelo: fundir obra y creador, dar voz a un fascinante personaje al que demasiados han condenado a la oscuridad moral sin concederle siquiera la oportunidad de explicarse. Ahora la tiene. Y debe ser escuchado para, de paso, demostrarnos que el poder, de cualquier ideología y en cualquier época, obedece siempre a las mismas reglas, sea cual sea el fin, sean cuales sean los medios.

HORMEK DIOTE VICTORIA EUGENIA ANTZOKIAN


HAATIK dantza konpainiak formato handiko lehenengo ikuskizuna Donostiako Victoria Eugenia antzokian aurkeztuko du datorren ostiralean, otsailaren 2an. Oso talde artistiko galanta bildu dute ikuskizuna sortarazteko, hiri koreografia-egileekin, hots, Aiert Beobide, Iker Arrue eta Vitali Safronkine nortzuek elkar-bizitzaz mintza, pentsatu eta kritikatu egiten duten. Gipuzkoako 5 plazetako hormak izan dira abiapuntu eta inspirazioa,  Intxaurrondo, Trintxerpe, Herrera, Frantziako pasealekua eta Erenderikoa.

Zer esango zuten hormek hitzeginezkero urteotan zehar hainbeste gauza eta gertakari ikusita?

Eszenaren kontzeptu ikuskgarria hormez hornituta, gainera horma mugikorrak eta gainean dituzten marrazkiak protagonista nagusiak bihurtuz ikusentzunezkoen bidez, bata ezezik zeren fisikoki eszenan baitago.

75 minutuko ikuskizuna, non Edi Naudo eszenaren kontzeptuaren arduraduna izan den, Pascal Gaignek musika konposatu, Xabi Lozanok argiak, Acrónica produkzioak ikusentzunezkoa eta taula gainean hamar dantzari.

Olatz Beobideren ardurapean zuzendaritza orokorra. 2016ko Europako Kultura Hiriburutzako Pakearen Itsasargiak bultzatutako proiektua izanda.

dFERIA 2018: Antzoki Zaharra aurreratuz


Iaz SGAE eta dFERIAren lankidetzaren fruituz Antzokia Zaharra-SGAE gunea sortu genuen antzerkia bera eta bereziki espainol autoretza ezagutzera emateko. Hau da Antzoki Zaharrean izango diren ikuskizunen betebeharra.

Aurtengo edizioan, lau antzezlan ikusi ahal izango dira…

FACTORÍA HUNAHORA MENOSek Tal vez soñar aurkeztuko du, Antonio Tabaresek (Kanariak, 1973) idatzitako testua, Mario Vegaren zuzendaritzapean.

Ikuskizuna bizitzaren eta heriotzaren arteko lerro finaren gainean dabil. Heriotzari buruzko begirada originala da, nortasuna duena, eta handik edo hemendik ikus-entzulea ukituko duena, harago edo honago iraungo duen maitasunaren bidez.

TABUA: heriotza

Estreinaldia Euskadin

Beste hiru euskal konpainiek osatzen dute programazioa:

VAIVEN kia-k “Sherezade y las capas de la cebolla” ikuskizuna aurkeztuko du.

Mila gau eta bat gehiagoko Xerezade pertsonaian inspiraturik, ukitu surrealistak dituen ikuskizuna proposatzen du, non ipuina baita protagonista.

Testua eta dramaturgia: Ramón de los Santos (Plasencia, 1975) eta José Carlos García (Chapitô), zeina ikuskizunaren zuzendaria baita.

ZANGUANGOk Esto no me lo esperaba aurkeztuko du, bere ikuskizun berria.

Komedia absurdo eta surrealista bat, non lau figurantek Emiliano Zapatari buruzko ikuskizun bat lantzen jarraitzen baitute, aktore nagusiek obra bertan behera utzi eta gero.

Sorkuntza-lan kolektiboa da, Miguel Muñozek zuzendua.

THÉÂTRE DES CHIMÈRES Iparraldeko konpainiak Dos hermanas lanari ekingo dio.

Tragikomedia bat, traizionatzeari eta traizionatua izateari buruz. Traizioaz hitz egiteko ere ez dugu ohiturarik. Eta tabuak hautsiko badira, tabuez hitz egin beharra dago.

Jean-Marie Boucaretek zuzendu du Dos hermanas, Fabio Rubiano autore, zuzendari eta aktore kolonbiar ospetsuaren testu bat (Labio de liebre antzezlan ezagunaren autorea, besteak beste).

TABUA: traizioa, eta baita heriotza ere

Estreinaldia Estatuan

dFERIA: Victoria Eugenia antzokia aurreratuz


Victoria Eugenia dagokionez…

TANTTAKA TEATROAK bere azken sorketa La casa de la llave.

Gizarte langile talde baten eskutik indarkeriaren biktima diren emakumeentzako bi egoitzatako bizitza biluztuko da.

Autorea: Mara Alderete. Eskena zuzendaria: Fernando Bernués.

TABÚ: tratu txarrak (baita atzean dagoenaz ere)

Antzerkiari dagokionez zera jarraipena:

Valle-Inclánen hitza Luces de Bohemian, Max Estrella artista buru-argi baina baztertuaren ahotik. Garaiko antzerkia irauli zuen obra honek, genero berria ekarri baitzuen, esperpentoa, zeinak ordura arteko konbentzio eszeniko guztiak hautsi baitzituen errealitatea desitxuratzeko moduagatik, ezaugarri irrigarri eta absurdoak nabarmenduz, hain zuzen ere errealitatea islatzeko. 1920an idatzia da, baina Espainian ez zen estreinatu 1970ra arte.

Valle-Inclánen indarra, Teatro Clásico de Sevillaren eskutik, eta Alfonso Zurroren zuzendaritzapean (Teatro de la Jácara). Roberto Quintana da bederatzi aktoreko taldearen buru.

Azpimarratzekoa Curt Allen Wilmer eszenografo ezagun eta sarituaren eszenaratzea.

TABUA: oso zabala; bazterkeria, giza miseriak.

Estreinaldia Euskadin

dFERIAk lekua egingo dio dantzari ere Victoria Eugenian.

Valentziatik Taiat dansak “Man Ray” aurkezten dute.

Muturreko harremanak. Argazkilariak musekin dituen harreman fetitxistei begiratzen die, eta hortaz, artista gizonezkoek beren modelo emakumezkoekin dituzten harremanei.

Ikuskizunean, gizonek erabakitako errealitatearen egitura islatzen da. Man Rayren kameraren klika Artearen sinbolo bihurtu da, sukar eta nahasmen gisako Artearen sinbolo. Man Ray mugimendu dadaistako eta surrealistako kide nabarmena izan zen, ezaguna argazki abangoardistengatik (esperimentazioa / arauak haustea / berrikuntza) eta erretratuengatik.

Taiaten lana tenperamentala izan ohi da, eta salaketa, pasioa eta konpromisoa ditu osagai nabarmenak.

Koreografia: Meritxell Barberá eta Inma García. Espazio eszenikoaren diseinua eta sorkuntza: Luis Crespo.

TABUA: hautsi tabua, fetitxismoa, boterea…

Estreinaldia Euskadin

Berlinetik, Cie Toula Limnaiosek Tempus fugit ekarriko du.

Zazpi dantzarik jario edo korronte global bat sortzen dute, biribilean egindako dantza, eta mugimendu hori besterik ez dute partekatzen. Denboraren jarioa geldiezina da. Taldea, askatzen eta indartzen gaituen mikrokosmos gisa.

Toula Limnaios koreografo eta dantzariak eta Ralf Ollertz musikariak 1996an sortutako konpainia dantza garaikidekoa. Meeting Neuer Tanz saria eman zioten konpainiari 2004an, Beckett trilogiagatik, zeina film bihurtu baitzen. Goethe Institutek babesten du konpainia, 2005etik dantza alemaniarraren enbaxadore baitak mundu osoan egindako biretan: Afrika, Belgika, Brasil, Lituania, Letonia, Danimarka, Ekuador, Frantzia, Irlanda, Italia, Espainia, Austria, Polonia, Venezuela, Errusia eta Zipren ibilia da, besteak beste.

Estreinaldia Estatuan

Daniel Afonso & Inhee Yu

2018ko dFERIA: TABUA


Ardatzik nagusiena TABUA:

Giza talde batek debekatu edota gaitzesten dituen jokabideak edo ekintzak dira tabuak; jatorri erlijioso, sozial edo kulturala izaten dute, eta ezin izan ohi da haietaz hitz egin jendeaurrean.

Baina, isilpekoak izanda ere, izan badira. Nor da sentiberago besteen aurrean agerian gelditu eta haien kritikak jasotzeko? Bidezkoa al da tabua haustea eztabaida intelektualean, artean, kulturan edo umorean? Antzerkiak laguntzen al du poetika eta estetikaren kontzepzio askotarikoak garatu daitezen eta batera existi daitezen? Tabuek betetzen al dute beren funtzioa defentsa-mekanismo gisa? Defendatu, baina, zeren aurrean?

Gaurko gizartean tabu asko erortzen joan dira, baina, dena den, politikoki zuzen jokatzeko egungo kultura honek ez al ditu beste tabu batzuk ezarri? Non hasten da tabuaren tirania eta non bukatzen da adierazpen-askatasuna? Tabu bat hausteko, tabuaz hitz egin behar da?

dFERIA: xehetasunak


*dFERIA, martxoaren 5etik 8ra bitartean izango da. Antzerkia, dantza, diziplina anitzak… Donostiako 9 antzeztokietan.

*dFERIA, Arte Eszenikoen merkatu profesionala eta donostiar guztiontzat jaialdia.

*dFERIA, euskal sorkuntzarako erakuslehioa

*dFERIA, gaia “Tabu”a da, debekatuta edota gaitzesten diren jokabide edo ekintza bezala ulertuta. Baina, isilpekoak izanda ere, izan badira.

*33 konpainien 33 ikuskizun eta 37 emanaldi lau egunetan zehar.

*Ikuskizunen %70a estreinaldiak izango dira dFERIAn modu batean edo bestean

*Diziplinei dagokienez, %45a dantza ikuskizunak izango dira, %37a antzerkia eta %18a diziplina anitzak.

La sangre de los árboles


Apuntea gazteleraz idatzita dago

Actrices…representan papeles en el teatro, en la televisión, en la radio o en el cine. En muchas ocasiones, se debate más sobre el medio en el que se desenvuelven que sobre otras cuestiones. Se valora si son actrices de cine o televisión, por lo tanto, si son conocidas, reconocidas y reconocibles. O se debate sobre la validación profesional que da el teatro a las actrices en detrimento de otros medios: “no se es actriz hasta que las tablas no te dan el aprobado”. Realmente, a mi me interesa el hecho en si mismo.

Gehiago irakurri

dFERIA 2017ko leitmotiv-a “Denbora” da


Denborari buruzko gogoetak aspaldiko kontuak dira, eta filosofiaren historia osoa zeharkatu dute. Ez da iraganik, gure irudimenean baizik. Ez da etorkizunik ere, oraindik ez baita gertatu. Denborak gure bizitzako egitate bakoitza markatzen du, eta azkeneraino dugu gurekin. Ez dugu iragana aldatzerik, Edipok ezin izan zuen ezer egin bere patuaren kontra, eta guk, ba al dugu ezer egiterik ? Ba al dugu gure etorkizunean esku hartzerik ? Iragan den minutu bat ez dago berreskuratzerik. Sekulako ahaleginak egiten ditugu denbora kontrolatzeko, baina, egia esan, ez al gaitu berak gu kontrolatzen ? Zenbat balio du gure denbora nahieran erabiltzeak ? Zer garrantzi du denborak arlo eszenikoan ? Ba al dugu ekarpenik egiterik denboraren subjektibotasunaz ? Denbora era batera edo bestera neurtzeko edo kontatzeko dugun obsesioaz ? Egin dezagun gogoeta denborari buruz 2017ko dFERIAn, hark agintzen baitu gizakiaren jarduera gehienetan.

Sólo_una_Actriz_de_Teatro_-__Foto_Gustavo_Castagnello_(27) trio

Antzerki uruguayarraren 3 belaunaldi dFERIAn