26

Abu / 2012

Maoismo digitala

Autorea: Liburu dantza

Jaron Lanierek, ” Artalde digitalaren aurka” liburuaren egileak, eta halaber “Maoismo digitala”ren idatziarenak, kolektibismo berriaren arriskuez eta Wikipedia bezalako webetan egiten den adimen kolektiboaren erabileraz ohartarazi nahi gaitu. Artikulua eta ondorengo iruzkin eta erantzunak, “Kultura” liburuan jasota daude. Liburua John Brockmanek koordinatu du eta bertan mundu osoko adituek idatzi dute: zientzilariak, psikologoak, fisikariak…

Liburuak nire arreta erakarri zuen, batetik zientzilariak zirelako hausnarketariak; eta bestetik gaur egungo gizarteaz, arteaz, politikaz interneten “omnipresentziaz”…aritzen zirelako.

Baita liburuaren izenburuak  “Kultura” piztu zuen nigan, liburuan surfeatzeko gogoa.

Wikipediak berak ez du Lanier kezkatzen, berak dio (132 or.) “ Arazoa datza eman zaion erabileran, hain agudo lortutako garrantzian. Horretan datza kolektibismo elektroniko berriaren erakargarritasuna: taldeak, kolektiboak dena jakiten du, eragingarria den guztia…”
Nor ez kezkatzen Google, Amazon, Apple, Facebook eta Wikipediaren informazio monopolioaz? Norbaitek ulertzen al du Googeleren algoritmoa? Ba al dakite natibo digitalek taldekoa ona izan daitekeela, baina jakin behar dela nor dabilen atzean? Ba al dakite enpresek beti gauza beraren bila ibiltzen direla dirua irabazteko asmoz?
LANIERRI ERANTZUNAK

Liburu berean, iritzi desberdineko autoreek Lanierri erantzuteko aukera dute: Douglas Ruskkof, Cory Doctorov, Kevin Kelly, Clay Shirky, Esther Dyson, Larry Sanger eta Jimmy Wales.Wikipediaren sortzaileak..

Guztiek eskertzen dute Lanierren aportazioa, eta bakantasunaren galeraz hausnarketa egiten dute.

Guztien iritziz Wikipedia proiektu erraldoia da, izugarria! Eta akatsak izan baditu ere, zuzendu dituelakoan daude, eta ildo horretatik jarraitzeko asmotan daude.

Liburuzain bezala ikusi ditut paperezko entziklopediak hiltzen: Espasa, Larousse, Britannica .. Wikipedia proiektua irabazlea da, eta ez hain zuzen artikuluengatik , baizik eta helburu intelektual soilez antolaturiko lan kopuru izugarriarengatik.

Talde eta artaldeekiko beldur izaten gara guztiok, ikusi baitugu, kolektiboak, ezkerrekoa izan, zein eskuinekoa nora eraman gaitezkeen. Baina, nik Jimmy Walesekin bat egiten dut: ez gara artaldea, ezta ardi intelektualak ere.

Lanierrek pentsatzera bultzatzen gaitu eta hori beti eskertzekoa da.

Los comentarios están cerrados.