Post honen idazlea: Amaia Garcia
La hija única, Guadalupe Nettel
Anagrama, 2020
ISBN 978-84-339-9906-1
235 or.
Datorren asteartean, martxoak 29, Donostiako Liburutegi Nagusiko gaztelaniazko solasaldian La hija única, Guadalupe Nettel idazle mexikarrak argitaratutako azken tituluari buruz hitz egingo dugu. Amatasunaren gaia ardatz duen eleberria da, eta ohiko topikoetatik oso urrun dauden hainbat istoriotan oinarrituta arakatzen du.
Guadalupe Nettel Mexiko Hirian jaio zen 1973ko maiatzaren 27an (48 urte ditu). Haurtzaroaren zati bat Frantzian eman zuen, amak beka bat jaso baitzuen. Txikitatik begietako arazoak izan zituen, eta arazo horien ondorioz eskola-jazarpena jasan zuen; idazlearen arabera, literaturan babesa bilatzeko arrazoietako bat izan zen. Lizeo Franco-Mexikarrean bigarren mailako ikasketak osatu zituen eta bere testuak laster hasi ziren errekonozimendua lortzen. Hizkuntza eta Literatura Hispanikoan lizentziatu zen Mexikoko Unibertsitate Nazional Autonomoan, eta Literaturan doktoratu zen Parisko Gizarte Zientzietako Goi Mailako Ikasketen Eskolan. Frantzian, Espainian eta Kanadan bizi izan da, eta, gaur egun, Mexikon bizi da, bere lehen semea jaio zenean instalatu zen bertan.
Nettelek hedabide frantses eta espainiarrekin kolaboratzen du (besteak beste, La Vanguardia, Qué Leer edo Letras Libres), eta bi hizkuntzak, frantsesa eta gaztelania, erabili ditu literatura-sorkuntzarako. Lau kontakizun-labur bilduma ditu argitaratuta: Juegos de artificios (1993), Les jours fossiles (2003), Pétalos y otras historias incómodas (2008), eta El matrimonio de los peces rojos (2013, Ribera del Duero Narratiba Laburreko Saria). Baita lau eleberri ere: El huésped (2006), El cuerpo en que nací (2011), Después del invierno (2014, Herralde saria), eta hilabete honetako solasaldirako irakurri duguna, La hija única (2020, Cálamo saria – Otras miradas kategorian). Era berean, literaturari buruzko bi saiakeraren egilea da, bata Julio Cortazarri eskainia eta bestea Octavio Pazi buruzkoa.
-
La hija única eleberriko protagonista eta narratzailea Laura da, amatasunari uko egitea erabaki duen emakumea. Eleberriaren hasieran bere jarrera azaltzen du, nahiz eta narrazioan zehar hausnarketa gehiago tartekatzen diren. Zer iruditzen zaizu?
-
Narratzailea Laura izan arren, istorio nagusia Alina lagunarena eta Ines alabarena da. Beraz, Laurak zeharka kontatzen ditu haien bizipenak. Zergatik uste duzu aukeratu zuela egileak ikuspuntu hori? Desberdina litzateke Alinak berak kontatuko balu?
-
Jokoan sartzen den hirugarren pertsonaia Doris da, Lauraren bizilaguna eta Nicolasen ama. Laurak biekiko duen jarrera aldatzen ari da, eta pixkanaka haien bizitzetan inplikatzen da. Zer iruditu zaizu beste trama hau?
-
Pertsonaia maskulinoen rola, aldiz, nahiko txikia da. Kasu batzuetan rol negatiboak hartzen dituzten arren, beste batzuetan maskulinitate-eredu berri bat irudikatzen dutela dirudi (adibidez, Aurelio, Alinaren bikotekidea). Honi erreparatu al diozu?
-
Aldi berean, Laurak bere balkoian uso-habia bat aurkitzen du, eta (nahiz eta berak aurka egin) kume bat aurrera ateratzea lortzen dute. Ziurrenik beste espezie batekoa da, “hazketa-parasitismo” kasu argi batean. Nola interpretatzen duzu anekdota hau?
-
Amaierak nolabaiteko baikortasuna edo, gutxienez, lasaitasuna iradokitzen du. Badirudi familia-eredu berriak, lotura desberdinak eta bestelako zainketa-moduak bilatzea dela zailtasunak konpontzeko bidea. Zer iruditu zaizu amaiera hau?
La hija única eleberriak planteatzen dituen gai horiei eta beste askori buruz hitz egiteko hitzordua datorren asteartean, martxoaren 29, izango da, 19:00etan, Liburutegi Nagusiko jarduera-aretoan, San Jeronimo kalean. Sarrera librea da edukiera bete arte. Solasaldia online jarraitu nahi baduzu, bidali e-maila helbide honetara: alderdiederliburutegia@donostia.eus. Idazleari buruz gehiago jakiteko, Liburutegiko taldeak egindako txostena kontsultatzeaz gain, Gatopardo astekari mexikarrean argitaratutako profil hau irakur dezakezu. Datorren hilabetean, apirilean, klasiko bati buruz hitz egingo dugu: Nikolái Gógol-en Las almas muertas.
(esteka: https://gatopardo.com/reportajes/guadalupe-nettel/)