Hori gutxi balitz, tentsioa eta jakin-mina mantentzen artista da Ladron Arana. Niri behinik behin, bihotza lapurtu dit (ez txalorik egin, berezkoa dut sena). Aitortu behar dut irakurtzen dudan bere lehenbiziko nobela dela, eta seguruenik ez du maisulana izango. Ezta behar ere. Historian geldituko dena pasarazi didan une gogoangarria da. Eta orain bere greatest hita den Arotzaren eskuak irakurtzera noa. Derrepentean.