29

Aza / 2018

Literaturak ez du etenik

Autorea:

Literaktumek, jaialdi bezala, jauzia eman zuen iazko edizioan: maiatzetik azarora aldatu ziren datak, kolaborazio sarea handitu zen eta sail berriak txertatu ziren programazioan. Jauzi hori sendotu egin du Literaktum 18-ak. 3.000 lagunetik gora hurbildu dira antolatutako 30 jardueretara, eta 50 gonbidatu baino gehiagok parte hartu dute hiri osoan barrena hamaika egunetan zehar egindako jardueretan.

Literaturak Donostiako hitzordua finkatua du Literaktumen, ezbairik gabe. Edizioz edizio hazten ari den jaialdia da. Eta hazi egiten da, egon badagoelako idazleen ahotik beren liburuez zein gure garaiko gai esanguratsuez entzuteko irrika duen publiko zabal bat. Eraldaketa garaia bizi dugu, gizarte eta pertsona gisa; erronken garaian bizi gara, eta sorkuntzaren lengoaiak eta diskurtso kritikoak bidean lagun gaitzake mundua hobeto ulertzea ahalbidetuko digun mapa bat osatzerakoan.

Horren adierazgarri dira zenbait solasaldik eragin zuten jakin-mina: Nacho Carretero eta David Truebaren artekoa, Slavenka Drakulić eta Luisa Etxenikerena, Manuel Vilas eta Juan José Millásena, Danele Sarriugarte eta Fernando Broncanorena edo Iban Zaldua eta Ramon Saizarbitoriaren artekoa. Garai honetako eztabaida ezinbestekoek literatura izan dute abiapuntu gonbidatu horiek, EHUko Filosofia Fakultatearekin elkarlanean antolatutako Pentsatu! jardunaldietako mikro-eztabaidetako gonbidatuek bezalaxe.

Baina literaturaren bideak anitzak dira. Batzuek eztabaidara eta hausnarketara bideratzen gaituzte; beste batzuek, aldiz, obra edo egile bat deskubritu edo gehiago ezagutzeko gonbitea luzatzen digute. Laura Restrepok literatura gizakiaren fede-ekintza gisa aldarrikatu zuen; Katixa Agirrek Amek ez dute lana aurkeztu zigun, amatasunaren ertzei heltzen dien istorioa; eta Harkaitz Canok sorkuntzaren mekanismoen eta literaturak historiaz edo lekukotasunez elikatzeko dituen aukerez egin zuen hausnarketa, Fakirraren ahotsa liburuaren harira.

Hitz anplifikatuak, eszenifikatuak protagonismo handia du Literaktumen. Horrela, literatura bestelako lengoaiekin uztartzen duten formatuekiko apustua agerian utzi zuten kalitate handiko hiru jarduerek. Xabier Erkiziak eta Arantxa Iturbek Afoniak lana sortu zuten, Donostia Kulturako Liburutegi Zerbitzuko Idazlezainak egitasmoaren soinu-artxiboa oinarri hartuta. Ahotsaren, egiletzaren edo komunikazio literarioaren kontzeptuetan murgiltzen da irratiaren eta soinu-artearen arteko lan bikain hau.

Viridiana antzerki konpainiaren Amor oscuro (Sonetos) lanak lengoaia eszenikoa, aktorearen biluztasuna eta hitza jarri zituen oholtza gainean, XX. mendeko maitasunezko poesiaren gailurretako bat taularatuz: Federico Garcia Lorcaren Sonetos del amor oscuro. Ikus-entzuleek, aktorearen oholtza berean bermatuta (Javier García Ortega kamaleonikoarekin), ez dituzte erraz ahantziko une horiek, zalantzarik gabe.

Euskal literatura klasikoan barrena ibilbide jostari eta umoretsua ekarri zigun Bernardo Atxagak Martuteneko kartzelan emanaldiarekin. Joxe Kruz Gurrutxaga aktoreak lagunduta, orain urte batzuk Martuteneko kartzelan emandako hitzaldi bat irakurketa dramatizatu zoragarri bilakatu zuen Atxagak. Irribarreak eta testu klasikoak uztartuta, literatura, beste edozeren gainetik, agian jolasa ere badela gogora ekarri zigun, baina gainerakoekin eta munduarekin konektatzen gaituen jolasa; biltzeko eta elkar topatzeko dugun askatasun gunea.

Eta izan da bestelakorik ere: datorkigun literaturaz mintzatu ziren idazle gazteak, erakusketak, afari literarioak, ibilaldiak, haurrentzako jarduerak… Pentsatu nahi dugu, egun batzuetan zehar amaierarik ez duen zerbaiti heldu diogula: literaturari, hain zuzen. Datorren urtera arte.

13

Aza / 2018

Literatura Konektatuta

Autorea:

Literaktum literatura konektatuaren aldeko apustua da: diziplina ezberdinen lengoaien artean zubi lana egiten du, literatura bere garaiko gaiekin hizketan jartzen du eta eragile ezberdinak sarean osatzen den programa zabal batean batzen ditu.

Literaktum-en literatur genero guztiek dute lekua, eta baita musikak, irudiak, pentsamenduak edota gastronomiak ere. Formula irekia da Literaktum, eta irekiera horretatik ulertzen du literaturaren esperientzia.

Minaren erretratu anitza, klasikoak, gazteek dakarten literatura, obra berrien aurkezpenak, eztabaidak, ibilaldi literarioak edota haur programazio zabala. Guzti hau aurkituko du Literaktum-era hurbiltzen denak hurrengo bi asteetan.

Blog hau Literaktum-eko kaiera da. Hemen joango gara jaialdiaren berri ematen, solasaldietan jorratutako ideiak eta lanak laburtzen (edo zabaltzen). Laguntza bikaina izango dugu betebehar honetan: EHU-ko Filosofia Graduko bi ikasleren iruzkinak irakurri ahalko dira koaderno honetan: Tatiana eta Jone.

Literaktum energia batuketa baten emaitza dela ondo azaltzen du elkarlan horrek. Orain zurea falta da bakarrik.

Literatura Konektatuta

05

Aza / 2018

Literatur-mina

Autorea:

Literatura eta mundua etengabe ari dira eraldatzen eta Literaktumek bide berriak jorratu nahi ditu eremu aldakor horretan. Literaturak etengabeko elkarrizketan diharduela uste osoa du, gainera: bai bestelako lengoaia eta diziplina artistikoekin, bai eta garaiko eztabaidekin ere.

Literaktum 18 edizioaren gai nagusia gizakion funtsezko ezaugarri bat da, gaur egungo kulturan eta esperientzian oso presente dagoena: mina. Horrela, literaturak esperientzia mingarriei forma emateko duen gaitasuna aztertuko dugu, galeratik gatazka sozialera, bakardadetik indarkeriara. Era berean, esperientzia horiek kontatzerakoan literaturak duen botere katartikoaz eta askatzaileaz ohartuko gara. Literaturak gure labirintoa marrazten du, baina labirintoan barrena gidatzen gaituen haria ere bada.

Belaunaldi berrien literatura ere ardatz izango du aurtengo edizioak, 30 urtetik beherako idazleek egindakoa, hain zuzen ere. Euskarazko literatura berriaren ahots interesgarrienak bilduko dira mahai baten inguruan gai honi tiraka. Ikuspegi hau osatzeko, gazteak irakurtzera noiz eta nola hurbiltzen diren aztertuko du beste mahai-inguru batek.

Literaktumek aurkezten du atalean, aldiz, egungo euskal idazle esanguratsuenetako hiru argitaratu berri dituzten liburuez mintzatuko dira: Harkaitz Canok, Katixa Agirrek eta Iban Zalduak beren lan berriak aurkeztuko dituzte Literaktumeko ikus-entzuleen aurrean.

Jaialdi batek orainaren argazkia egiten du nolabait, baina klasikoek ere badute beren lekua orain horretan. Izan ere, klasiko bat ez al da garaikide iraunkor bat? Literaktum 18-k Anna Karenina hobeto ezagutzeko aukera emango du afari literario baten bidez; Baroja, ibilaldi dramatizatu batean parte hartuz; García Lorca, hark idatzitako Sonetos del amor oscuro olerkiak taularatuz, eta Roberto Bolaño Sonorako basamortuetan barrena egindako bidaia literario eta bisualaren bidez.

Gaur egungo gizartean puri-purian diren eztabaidetan murgiltzeko ateak ere zabalduko dizkigu literaturak: sorkuntzarako askatasunaren aurkako mehatxu berriak, idazketa boterearen kontrako erresistentzia modua edo diskurtso kultural nagusiak sortzeko prozesuak.

Zinemak, musikak, erakusketek eta soinu-sorkuntzak osatuko dute taxututako proposamena, haurrentzako jarduerez betetako Literaktum Txikia programa ahantzi gabe. Erakunde eta kultur eragile anitzez osatutako sarean elkarlanean landutako proposamena da, betiere helburu komun bat ardatz hartuta: hiri osoan barrena hedatzen den literatura festa; edonork bere liburua, egilea edo jarduera topatu ahal izango duen lekua.

Literaktum 2018

20

Aza / 2017

Utopías

Autorea:

No es frecuente en la historia de la literatura que una sola obra funde un género. Los géneros son casi siempre la concreción paulatina de una suma de trabajos previos. Otro tanto sucede en la historia de las ideas, en la que los conceptos se van decantando por medio de sucesivas aportaciones, hasta cristalizar en un perfil reconocible (aunque, por supuesto, hay que recordar que todo género y todo concepto siguen mutando en el tiempo). Pero cuando el humanista inglés Tomás Moro publicó Utopía en 1516, además de una crear obra extraordinaria, también alcanzó ese doble logro: echó a rodar un género y propuso un concepto que desde entonces han sido claves para entender la cultura occidental y que siguen influyendo fuertemente aún hoy.

Quizá esa pervivencia de la utopía se explique porque sirve para canalizar una preocupación esencial del ser humano: la de darle forma al futuro, la de concretar los perfiles infinitos de lo posible. Porque aunque utopía quiere decir no-lugar, en realidad es sobre todo una reflexión sobre el futuro. Tiene que ver con el tiempo, no con el espacio. Una utopía es una propuesta sobre cómo podríamos organizar el mundo. O más concretamente, sobre cómo podríamos organizar un mundo mejor. Por eso la utopía alberga siempre un potencial revolucionario. Es una enmienda a la totalidad, un deseo de radical transformación. Pero por eso también puede acabar siendo un ensueño totalitario. Solo que entonces lo llamamos distopía. Basta recordar 1984, de Orwell.

De alguna manera, la distopía es la evolución natural de la utopía, dado nuestro desengaño revolucionario, nuestra quiebra de la confianza en fundar un mundo mejor. Hoy el futuro nos inquieta. Nos asusta. Ya no nos enfrentamos a él desde la convicción del progreso y de la perfectibilidad, sino más bien desde el azar y la incertidumbre. Tenemos la sensación de haber perdido el control, y de que el desarrollo de nuestras invenciones puede llevarnos a nuevas formas de caos o totalitarismo o alienación, mucho antes que a un futuro más libre y más justo. Por eso la distopía es uno de los géneros más presentes hoy. Sobre todo en su versión tecnológica (Blade Runner, Black Mirror…), pero también social (The Handmaid’s Tale, V de Vendetta…), aunque ambas se entrecruzan y fusionan, claro está (pensemos por ejemplo en Her).

Pero la utopía siempre aguarda a ser reinventada, porque según las conocidas palabras de Oscar Wilde, “un mapa del mundo que no incluya la utopía no merece ser mirado”. En Literaktum 17 hemos querido asomarnos al pasado, presente y futuro de la utopía, o mejor dicho, de las utopías, con tres actividades. Diez días que sacudieron el mundo es el clásico de John Reed sobre la Revolución bolchevique, que ha sido reeditado por Nórdica Libros y Capitán Swing, con ilustraciones de Fernando Vicente. El editor de Nórdica, Diego Moreno, el crítico literario Iñaki Urdanibia y el citado ilustrador mantuvieron un coloquio en la librería Zubieta el pasado 17 de noviembre.

El lunes 20 de noviembre los escritores Sergio del Molino e Iván Repila conversarán acerca del legado de Walden, la obra en la que Thoreau plasmó una utopía naturalista que no ha dejado de influir desde entonces. Tanto Del Molino como Repila cuentan con obras que se inscriben en la corriente denominada neorruralismo, en la que el eco de Thoreau es patente.

Y no podía faltar en este ciclo de “Utopías” una reflexión sobre un futuro que ya es presente: el impacto de la tecnología en las relaciones sociales y personales. Será la escritora Belén Gopegui, a partir de su última novela, Quédate este día y esta noche conmigo, quien nos hable de ello en coloquio con Zigor Etxebeste el próximo 22 de noviembre. Tras la conversación tendremos la oportunidad de ver una de las más famosas distopías de la historia del cine: el clásico de Fritz Lang Metrópolis, gracias a una colaboración entre Literaktum 17 y el ciclo Nosferatu organizado por Donostia Kultura y Filmoteca Vasca.

Utopia [Thomas More]

15

Aza / 2017

Urrunekoa hurbil

Autorea:

Ekialde Hurbila deritzon lurralde-eremua urrun geratzen zaigu, ezbairik gabe. Kilometro kopuruan ez ezik, urrun sentitzen ditugu bertako arazo eta egoera soziopolitiko, geografiko eta kulturalak. Hedabideen eskutik jakiten dugu Iranen hauteskundeak direla, Irak bonbardatu dutela Amerikako Estatu Batuek edota Siriako herritarren egoera latza. Jasotzen duguna gertatzen denaren lagin txiki bat besterik ez da, ordea. Titular handiak betetzen dituzten albisteen atzetik, etxebizitza suntsituta, seme-alabei jatekoa emateko ezintasuna duen familia dago; dena utzi, soinean eraman ditzaketen puskak bildu eta ihes amaiezinari ekiten dioten errefuxiatuak daude; aitorpenik eta ahotsik ez duten herrien erresistentzia dago.

Aurpegi horiek eta beste hamaika egunero erakusten saiatzen dira profesionaltasun handia erakutsi duten hiru euskal kazetari: Mikel Ayestaran, Ane Irazabal eta Karlos Zurutuza. Gatazka eta herrialde horien egunerokoan murgilduta, urrunetik begiratzen diogun errealitate horren beste ikuspegi hurbilago bat eskaintzen dute. “Iraultza arabiarrak” izenez ezagun egin zen fenomenoa abiapuntutzat hartuta, elkarren esperientziak bildu eta Ekialde Hurbila, muinak eta ertzak liburua josi dute Berria, Jakin eta Elkarren bidez. Herrialde horien iragana, oraina eta etorkizuna aztertuko dituzte gaur San Telmo museoan, 19:30etik aurrera, eta Jaime Otamendi gidari dutela.

Aurpegi ezaguna da, telebistan bereziki, Mikel Ayestaranena. Motxila hartu eta kazetari freelance izatea erabaki zuenetik, gerra ugari ezagututakoa da. Siriako eta Irakeko gerrei erreparatuko die gaurkoan. Ane Irazabalek Erroman du bizitokia egun, baina arreta handiz jarraitzen ditu Tunisiako eta Egiptoko iraultzen ondorenak. Bertatik bertara ezagutzeko aukera izan zuen eta horiek izango ditu hizpide. Karlos Zurutuzak gatazkak eta giza eskubideak gaiak jorratzen ditu bere kazetari-lanetan, eta oraingoan, Ekialde Hurbileko ertz geografikoetara bidaia egingo du, munduan aitorpenik ez duten herrietan begirada pausatuz eta isilarazitako herriei hitza emanez.

Lurralde-eremu zabal bat, urruna. Hiru kazetari, hiru ikuspegi, hurbilekoak. Urrunekoa hurbilago bilakatzeko ahalegina. Erabateko gaurkotasuna duen gai bati buruz apur bat gehiago ezagutzeko aukera.

Ekialde Hurbila, muinak eta ertzak [2017]

14

Aza / 2017

Literatura e Historia

Autorea:

Desde Heródoto, la historia nace en realidad como una disciplina narrativa. Esta condición de relato de los hechos sucedidos se ve claramente, por ejemplo, en la primera acepción del DRAE para el término historia: “Narración y exposición de los acontecimientos pasados y dignos de memoria, sean públicos o privados”.

Literatura e historia comparten su condición narrativa, lo que crea vínculos entre ellas. Ambas construyen relatos y ambas emplean mecanismos literarios. Y también se influyen mutuamente. La historia es una materia esencial para la literatura (basta recordar, por ejemplo, que no pocas de las obras de Shakespeare se inspiran en crónicas). Pero la literatura también interviene en el discurso de la historia. Y no solamente como documento, como fuente (pensemos en La comedia humana de Balzac). La literatura influye en nuestra percepción de lo que hemos sido y de lo que somos. Construye nuestro imaginario e influye en la manera en que nos contamos a nosotros mismos la historia.

La novela es el gran género de nuestro tiempo, el gran artefacto narrativo de la modernidad, y por eso mismo es seguramente en la novela donde las relaciones entre literatura e historia son más complejas y fecundas. En Literaktum 17 hemos querido abordar estas conexiones en el ciclo “Novela e historia”, en el que participarán cuatro importantes novelistas en cuya obra el horizonte de la historia es especialmente relevante.

Almudena Grandes abrirá esta edición de Literaktum hablando de su nueva novela, Los pacientes del doctor García, cuarta entrega de un ambicioso proyecto literario, Episodios de una guerra interminable, en el que Grandes explora las posibilidades literarias de varios momentos de la historia del siglo XX. En su última novela, el relato se sitúa en el franquismo y en los primeros años de la II Guerra Mundial, mostrándonos con su habitual pulso narrativo una historia basada en personajes reales.

Uxue Alberdi acaba de publicar Janisjoplin, una novela que retrata, a través de su protagonista, Nagore Vargas, casi treinta años de la historia de Euskadi, desde 1982 a 2010. El conflicto vasco, las drogas, la liberación sexual de las mujeres, la música… Décadas de cambio acelerado como trasfondo de una Bildunsgroman llena de fuerza en la que la memoria configura el relato de lo sucedido.

El ciclo “Novela e historia” lo cerrarán Ignacio Martínez de Pisón y Bernardo Atxaga. Bajo el título de “Los relatos de la Transición”, y a partir de la última novela de Pisón, Derecho natural, ambos escritores repasarán la importancia de las relaciones entre literatura e historia en su obra, con especial atención al final de los 70 y a la década de los 80, una época que actualmente parece vivir una relectura profunda.

La Comédie Humaine [Honoré de Balzac]

13

Aza / 2017

Komikia: jaialdiaren hitzaurrea

Autorea:

Bere kolaborazio berrien artean, Literaktum jaialdiak bat egin du aurten Komikilabea jardunaldiekin. Azaroaren 8 eta 11 bitartean Komikilabeak gaur egungo komikiaren erretratua egin du, gonbidatu azpimarragarrien eskutik. Bi zikloen gertutasunak elkarlanera eraman gaitu, eta Komikilabearentzat epilogoa dena, Literaktumentzat hitzaurrea da.

Literatura y cómic: caminos de ida y vuelta hitzaldian Jorge Carrión idazleak bi arlo hauen arteko harremanak aztertuko ditu. Carrión Literaktumeko azken bi edizioetan egon da ere. Duela bi urte berak ireki zuen jaialdiaren Liburu lurraldea atala, Librerías saiakera bikainarekin (hainbat hizkuntzetara itzulia izan dena eta sari ugari jaso dituena). Eta iaz Carriónek koordinatu zuen, DSS2016-ren programaren barruan eta Literaktumekin elkarlanean, Munduko Liburu-denden Topaketa. Guzti honek Carriónen ezagutza zabala azpimarratzen du, eta komikiaren arloa ez da salbuespena.

Carrión ez da komikira ikerlari eta kritiko bezala hurbildu bakarrik. 2015ean Barcelona. Los vagabundos de la chatarra komikia argitaratu zuen Sagar Forniésekin batera (lan hau Bartzelonako Komikiaren Saloian finalista izan zen 2016an).

Komikia eta literaturaren arteko loturak aztertzen dituen ekitaldi honetan Carrión ez da bakarrik egongo. Bere hitzaldiaren ostean, Espainiako ilustratzaile literario nagusienetako birekin arituko da solasean: Sara Morante eta Javier Olivares.

Sara Morantek Espainiako argitaletxe garrantzitsuenentzak egiten du lan. 2012an Euskadi Saria jaso zuen Vsévolod Garshinen La flor roja liburuaren ilustrazioengatik. Solasaldi hau ez da Sara Moranteren parte-hartze bakarra Literaktum jaialdian. Ernest Lluch Kultur Etxean Corpus erakusketa bisitatu daiteke ere. Bertan, Morantek bere iruditeria pertsonala definitzen duten lanak bildu ditu, beti emakumearen figura zentroan jarrita. 2015ean Morantek bere lehen nobela idatzi eta ilustratu zuen: La vida en las paredes.

Javier Olivares ibilbide luzeko ilustratzailea da, 80ko hamarkadan Madriz aldiazkarian hasi zenetik. Hainbat eta hainbat mediotan kolaboratu du ordutik. Gaur egun, bere marrazkiak El Mundo, El País Semanal edo Jot Down-en ikus daitezke, beste askoren artean. Ilustrazio master baten sortzailea da ere, eta Espainian eta Latinoamerikan tailerrak ematen ditu maiz.

Ainara Azpiazu 'Axpi'-ren ilustrazioa

Ainara Azpiazu ‘Axpi’-ren ilustrazioa

08

Aza / 2017

Literaktum 17: handitzen ari den jaialdia

Autorea:

Literaktumen aurtengo edizioa berezia izango da. Maiatzetik azarora aldatu ditu datak. Atal berriak izango ditu. Programazioa zabalagoa da. Irudia berritu du. Elkarlan sarea zabaldu du. Erronka berriei aurre egiteko xedearekin handitzen ari da, betiere oinarrizko helburua alboratu gabe: literaturara hurbiltzea, bestelako lengoaia eta diziplinei zein gaur egungo eztabaidei lotuta.

Literaturaren mapa osatu nahi du Literaktumek. Aukera anitzen arteko bat, izan ere, literatura askotarikoa eta babelikoa da: mundua zein haren barne gauden gu geu arakatzen duen hitzen sare mugagabea. Horren haritik, edonork bere liburua, egilea edo jarduera topatu ahal izateko bideak proposatzen ditu Literaktumek.
Nobela eta historiaren arteko harremana, utopiaren indarra -eta haren itzal distopikoak- eta liburu ilustratua izango dira edizio honetan Literaktumen gai nagusiak. Literaturaren eta musika, zinema, pentsamendua, komikia, kazetaritza, gastronomia edo paisaiaren arteko harremanak ahantzi gabe.

Aurtengo nobedade esanguratsuen artean, sarean lantzen den Literaktum jaialdiaren kolaboratzaile berriak nabarmendu behar dira: UPV-EHU, Euskadiko Filmategia, Kutxa Kultur, Donostiako Udaleko Lankidetza, Giza Eskubideak, Kultur Aniztasuna eta Gazteria departamentuak, Gastronomiako Euskal Anaiartea, dBus eta Euskarazko Wikipedia.

Azpimarratzekoa da, halaber, Literaktum Txikia atala; aurten, estreinakoz, haurrentzako programa zabala antolatu da jaialdi osoan zehar. Baita hiriko zenbait lekutan ikusgai izango diren zazpi erakusketak ere. Edo Nosferatu zikloarekin eta Komikilabea komiki jardunaldiekin egindako elkarlan bereziak ere.

Esku artean duzu mapa. Bideak hautatzea baino ez duzu. Eta gozatzea.

Literaktum 2017

Literaktum 2017

11

Api / 2016

Literaktum Kaiera: Egile Kronika

Autorea:

Iaz abiatu genuen Literaktum Kaiera blog-a. Bertan, idazle gonbidatu batek jaialdiaren kronika jasotzen du: gonbidatu eta jarduera ezberdinen berri bere ikuspegi pertsonaletik, literaturaren inguruko gogoetak baztertu gabe. Jaialdiaren leiho eta oihartzun literarioa izan nahi du Kaierak.

Aurten Aritz Gorrotxategi (Donostia, 1975) da lerro hauen arduraduna.

Zuzenbidean lizentziatua, Aritz Gorrotxategi gidoigile (Goenkale, Balbemendi…), zutabegile (Irutxulo, Gaztetxulo, Egunkaria, Berria, El Diario Vasco, El Correoko Territorios gehigarria, Piedra del molino aldizkaria…) irakasle (EHUko Zuzenbide fakultatean, EHUko Esperientzia Geletan…) eta itzultzaile (Eleria, Limes…) jardun du.

Hainbat literatur tailer eta eskola eman izan ditu.

Durangon eta Donostian 2008az geroztik ospatzen diren Pentsamendua eta poesia jardunaldien antolatzailea da.

Irun Saria, Koldo Mitxelena beka edota Espainiako Kritikaren Saria euskarazko poesia alorrean jaso ditu, besteren artean.

Hona hemen bere bibliografia hautatua:

Narrazioak

  • Egurra Pinotxori (2002, Alberdania)

Nobela

  • Kafkaren labankada (2001, Kutxa)
  • Galtzontziloak autobusean zintzilik (2002, Erein)
  • Kearen truke (2005, Alberdania)
  • Axola ez duenean (2009, Alberdania)
  • Koldar hutsa zara (2015, Erein)

Poesia

  • Taxi bat Hamletentzat (2002, Hiria)
  • Zaldi hustuak (2007, Erein)
  • Hariaz beste (2011, Erein)

Foto/Argazkia: Juan Carlos Ruiz [Argazki Press]

Argazkia: Juan Carlos Ruiz [Argazki Press]

Literaktum 2016

28

Api / 2015

Literaktum Kaiera: Egile blog bat

Autorea:

LITERAKTUM KAIERA aurtengo nobedadeetako bat da. Egile-blog bat, non urtero idazle gonbidatu batek jaialdiaren jarduera, parte-hartzaile, erreakzio eta giroaren eguneroko kronika egingo duen, beti bere begirada pertsonal eta sortzailearen bitartez. Jardunaldi bakoitzean bizitakoa zabaltzen duten autore baten inguruko gogoetak, elkarrizketak eta erreferentziak.
Danele Sarriugarte izango da proiektu hau abiatuko duen idazlea, Literaktum 15-eko hamaika egun aberats hauen berri emanez.

cartel